• 2
  • 3
  • 1

Reisverslag Litouwen

Reisverslag Litouwen

 

Donderdag 30 mei 2002

Wij zitten momenteel in een muziekschool te Panevezis.

Wij hebben vanmorgen een goede bus reis gehad en kwamen iom 08.00 op schiphol aan. Inchecken ging goed en om 10.15 vlogen wij. Mooie vlucht gehad. voor enkelen was het een luchtdoop, zoals Sjoeke, Hille, Sjoukje en Jaap. Mettje vloog voor de tweede keer binnen een maand, is dus al een routienier.

Hille vond het net een achtbaan. Vooral de voorzitter, Willem van der Woude was onder de indruk van de medepassagiers, met name zijn buurman had een zeer zeldzame after shave gebruikt. Wat kan een reis dan lang duren.

Aankomst op Vilnius was omstreeks 12.20 uur. En dan op de bagage wachten. Waar enkelen bang voor waren gebeurde. 2 alten (Sybo, Maaike), 1 bariton (Jetty ) en een cornet , (Griet), bleken nog in Amsterdam te zijn. Ook verschillende stukken bagage waren achter gebleven. Gevolg hiervan was dat de 1e trombonist (Johannes Terpstra), de bastrombonist, (Marius van Scheltinga), solohoorn (Sybo Oevering) zonder muziek zaten. Was opgeborgen in de bagage. Maaike zat helemaal zonder, geen man, geen kinderen, geen bagage en geen alt. Dan ben je wel alleen op de wereld. Gelukkig heeft zij ons nog.

Na interventie van de maatschappij is op dit moment de missende bagage onderweg naar de plaats waar wij nu zitten. Kunnen wij vanavond toch nog een concert geven. alleen de bariton komt morgen. Deze maakt een omreis via Kopenhagen.

tot zover de eerste dag. Wij gaan nu nog even van de avondzon genieten. Het weer is hier perfect. Even wat eten en drinken, een concert geven en dan reizen

wij door naar Marzeikia.

 

 

Kort voor het eerste concert, arriveerden 2 alten,1 cornet en 2 koffers.De bariton van (Jetty) en de bagage van (Marius) waren nog steeds onder water (of via Kopenhagen onderweg) Het concert vond plaats op het kerkplein.Het weer was perfect, een mooie stille zomeravond.Het publiek, onder leiding van de plaatselijke pastoor, was enthousiast. Na het concert bood de pastoor ons een broodmaaltijd aan.

Hierna zijn wij doorgereisd naar Mazeikiai. Voor de dorstige kelen was in een supermarkt enige drankjes aangeschaft,waaronder het Litouwse "nasjonale slokje". Wij kwamen om ongeveer 24.00 uur bij het HOTEL aan. Uitpakken en maar weer een borrel. Dit borrelen ging voor sommigen door tot in de kleine uurtjes.

 

 

 

Vrijdag 31 mei 2002

Om 09.00 uur het ontbijt, gefrituurde boekweit met onduidelijke bessen en een zure room. Voor enkelen was het strijd dit ontbijt binnen te krijgen. Hierna in de bus en een rondrit door de omgeving. Wij hebben hierdoor een impressie gekregen van de omgeving. Bij een rekreatieterrein was het tijd voor een bakje echte koffie. De koffie dreef eerst boven in. Na enige tijd wachten zat de drab onder in, maar het smaakte goed. Hierna naar een museum waar wij een huldiging hebben bijgewoond. Alleen de sprekers waren door ons niet te verstaan.Het duurde niet lang of onze dirigent, Piet Visser, zat alleen met de Litouwers in de zaal. Wat bleek hij was ook een spreker. Ondertussen werd door de leden van Excelsior een mars repetitie ingelast, onder leiding van Eelke de Jong. Werd de tijd toch nuttig besteed, want marcheren is (nog) niet ons sterkste punt. Het was inmiddels 12,00 uur geweest en werd het tijd om te informeren of de resterende bagage was gearriveerd.

Jonas, onze hulp bij ongelukken en andere omstandigheden, vond op het vliegveld een bariton en een sporttas, tenminste wat van die tas nog was overgebleven. Na een telefonische voorwaarschuwing heeft hij de stoffelijke resten van de tas meegenomen.

Om 19,00 uur arriveerde hij in Mazeikiai en kon de schade worden opgenomen. Bariton oke en kon direct worden ingezet, want wij moesten om 19,30 uur op het festival spelen.De tas was een puinhoop. Gelukkig was het uniform, muziek en standaard gespaard gebleven. Onderbroeken, toilettas en andere kleding stukken waren "als door de ratten aangevreten". Maar Marius voelde zich een stuk gelukkiger. Hij kon nu tenminste zijn eigen partij spelen en hoefde niet meer bij de Es-bas te spieken.

Het optreden op het festival was een succes. In een Bigband opstelling werd het repertoire doorgenomen.Atze mocht de Litouwers laten horen hoe een euphonium hoort te klinken in zijn solo in Pantomine. Ook Sjak (Pavarotti) Papma kwam vocaal sterk om de hoek in de mars Pendennis. Hij wist het publiek met een ter plaatse verzonnen tekst te imponeren.

Na het optreden in Mazeikia vertrokken wij naar een dorpje in de omgeving. Staande werd hier gespeeld Sir Duke, Pendennis, Willem Tell. Het publiek was uitzinnig.

Na een dag van werken is het goed om iets eten. Door de plaatselijk organisatie werd ons een maaltijd aangeboden, twee onduidelijke ballen met gehakt en een fles bier. Honger maakt rauwe bonen zoet.

Hierna retour hotel, een borrel, evaluatie van de dag en slapen.

 

 

 

 

 

Zaterdag 1 juni 2002

Na een goede nacht slapen werd eerst ontbeten in het Valina hotel. Hierna hebben wij geoefend in het stadion voor het optreden later op de dag. Het was een repetitie met alle bands. Maaike en Marius hadden vrijaf om de site bij te werken en nieuwe onderbroeken voor Marius te kopen.Zijn oude waren "door de ratten aangevreten".

Om 13:00 uur lunch in het cultureel centrum van Mazeikiai. Hierna enige tijd voor ons zelf.

De bobo's moesten zich om 15:00 uur presenteren bij de burgemeester. Daarna presentatie aan de bandleden.

Om 17:00 uur gebeurde er iets wat niemand had verwacht. Excelsior marcheerde in marsoptocht. Een uniek gebeuren. Jammer genoeg kunnen wij daar geen foto's van tonen, maar het is gebeurd.

Hierna aankomst in het festivalpark. Een voor Nederlandse begrippen een ongekend gebeuren. Een meer dan duizend koppig publiek.

Excelsior mocht het optreden op de stoel afwerken. Met Willem Tell werd het publiek stevig opgewarmd. Men kwam echt van de stoelen omhoog. Vervolgd werd met Toccata en Sir Duke. De verrassing kwam met Pendennis. Sjak (Pavarotti) Papma bleef in opdracht van de festival organisatie stil. De tekst, door hemzelf verzonnen, kon de keuring niet doorstaan. Met het Simmerconcert in Ferwert op 22 juni is hij weer live te horen.

De massed band was een gebeuren op zich. Piet "Fischerrrrrrrrrrr" onder leiding van een dirigent en wij onder leiding van hem. Wat een muzikaal feest.

Einde van het festival was een after party tot in de kleine uurtjes in het cultureel centrum van Marzeikiai.

Wij hebben nu een rustige dag gehad, tenminste dat dachten wij tot het moment dat onze trouwe Willem van der Woude korte tijd afscheid moest nemen van zijn bas. Bij het om hangen voor de marsparade viel dat ding hem ter aarde. Gevolg een deuk in het asfalt en in de bas. Humeur van de voorzitter gedaald tot het nulpunt. Met ons allen hebben hebben wij op hem ingepraat en voorkomen dat hij de toeter bij het grof vuil zou gooien. Zijn voormalige bas had geen meerwaarde dan een feest toeter. Wij hebben hem kunnen overtuigen door te gaan. Resultaat een succesvol optreden en een zeer tevreden publiek

Iedereen heeft het naar zijn of haar zin. De groeten aan iedereen en bedankt voor de reacties in het gastenboek.

 

 

 

Zondag 2 juni 2002

Na het ontbijt (met veel eieren) om 09:00 uur vertrok de bus om 10:00 uur naar een museum in Renavas. Een oud landhuis wat sinds enige jaren als museum is ingericht. Een landelijke lokatie met heel veel rust die wij in Nederland niet meer kennen. Het landhuis was in 1998 gerestaureerd. Door Ramuta Cepauskaite werd ons de geschiedenis van dit landhuis verteld. Om 12:00 uur kwamen wij aan op Plinksiai, een plek met uitzonderlijk veel rust. Echt een moment voor mocona. Wat stond ons te wachten: een uitgebreide barbecue en uiteraard bier. Iedereen was onder de indruk van deze gastvrijheid.

Om 16:30 uur repetitie in de katholieke kerk van Plinksiai. Zonder publiek was deze kerk een geweldige klankkast.Het slotaccoord bleef minuten lang hangen.

Om 18:00 uur aanvang van het concert. De kerk zat vol, bij wijze van spreken tot aan de nok (maar die zat echt hoog). Wij hebben onder andere gespeeld Laudate Dominum, Aye waukin o (solo Keimpe Reitsma) koraal van 7e december (Pearl Harbour in een arrangement van us Klaes van de Woody's). Het publiek was uitzinnig. Wij kregen de zegen van een ADHD pastoor. De man was zeer enthousiast en met alles tegelijk bezig.

Na het concert in de kerk hebben wij enkele lichte nummers buitengespeeld en wederom was het publiek niet weg te slaan. Dus wij zijn maar weggegaan.

Na een rondleiding op het kerkhof kwamen wij op een lokaal terrein waar ons de nodige drankjes werden aangeboden.

Om 21:30 kwamen wij in het culturele centrum van Mazeikiai aan en werd ons een diner aangeboden. 

Na het diner werd Mike Mikolaitis voor zijn inzet bedankt. Hij was door de organisatie als tolk en begeleider aan ons toegevoegd en daardoor ons op velerlei wijze behulpzaam.

Na veel sterke drank en speeches, wat bij de traditie van dit land hoort, zijn wij afgereisd naar hotel Valina in Mazeikiai. Wij slapen hier deze nacht in het hotel en gaan morgen naar Vilnius.

 

 

Maandag 3 juni 2002

Vanmorgen om 09:00 uur was het reveille gevolgd door een ontbijt in het hotel Valina. Om 10:00 vertrokken met de bus nar Vilnius. Onderweg van het landschap kunnen genieten. Mooi weer en veel Earebarren. En dan te bedenken dat er maar 3 miljoen mensen in dit grote land wonen. Waar zijn die beesten dan mee bezig? Het was onderweg erg rustig in de bus. Waarschijnlijk een gevolg van de slotavond

Om 14:30 arriveerden wij bij het Viktoria hotel in Vlinius. Omkleden en naar het Conservatoirum.

In een dorpshuisachtige zaal hebben wij daar om 15:30 uur een concert gegeven. Het publiek was weer zeer enthousiast. Onze gastheer Jonas sprak de stukken aan elkaar en gaf tekst en uitleg over de muziekcultuur in Nederland. Hijzelf heeft enkele jaren in Nederland gewoond en gewerkt (oa bij Van der Glas Heerenveen) 

Na het concert retour naar het hotel. De bus moest leeg. We hebben hierna afscheid genomen van Ramute, Jeva (Eva) en de buschauffeur. Op gepaste wijze overhandigde Sjak deze mensen "on behalf of the band" een halve liter BB en een Friesche vlag.

Het afscheid speelde zich in het centrum van Vilnius af.

Hierna zijn we gezamelijk de stad ingegaan en hebben links en rechts wat gegeten. Marius heeft een koffer gekocht en is dus ook klaar voor de terug reis. Want hoe we het wenden of keren dat moment zit er aan te komen.

Morgen, 4 juni 2002, om 04:00 uur vertrekken wij uit het hotel naar het vliegveld. Om 06:30 uur vertrekt het vlietuig en wij hopen om 09:00 uur op Schiphol aan te komen. Met de Birwa reizen wij dan verder naar Ferwert. Aankomst in Ferwert omstreeks 12:00 uur, maar het kan net zo goed 12:30 uur worden, want dat hebben wij hier in Litouwen wel geleerd. It komt altyt oars dan as jo tinke.

 

(een tussenstop op de terugweg bij een modern wegrestaurant in Litouwen ( Ze waren vergeten de toiletten in het bestek op te nemen, dus dan maar enkele gaten in de grond met een hokje erom.)   

 

 

 

Dinsdag 4 juni 2002

Dinsdag 4 juni 2002 omstreeks 03:30 uur werden wij gewekt.

Om 04:00 uur stonden de taxi's voor de deur. Met een checklijst in de hand werden de leden met hun bagage de taxi's ingestuurd. Om 04:15 uur stond de hele meute in de vertrekhal van het vliegveld. Inchecken om 05:00 uur en vertrek vliegtuig 06:30 uur, dus geduld was een schone zaak.

Om 05:00 uur verscheen Jonas om ons uit te zwaaien.

Enkele minuten na 06:30 uur vertrok hert vliegtuig, een Boeing 737-300. Na een prachtige vlucht landden we om 09:00 uur op Schiphol. Bij de bagageband liet de bekkentas op zich wachtten. Er werd geinformeerd bij de bagagebalie van de KLM en hoor daar, wij werden in het Fries te woord gestaan. Wij voelden ons direct weer thuis De service van de KLM gaat wel erg ver. Gelukkig kwam de tas vlot te voorschijn. Alles was Spic & Span aangekomen. Zelfs de bas van Willem.

De Birwa stond al op ons de wachtten. Koffers inladen, een groepsfoto maken en naar huis.

Om 12:00 uur werden de eersten in Leeuwarden afgezet en om 12:30 uur stond de bus in Ferwert waar het ontvangst comite ons stond op te wachten.

 

Het zit er dus op. Wij hebben met ons allen een schitterende tijd gehad. Onze gastvrouwen Angele, Ramute, Jeva en gastheer Mike hebben ons een onvergetelijk tijd bezorgd. Hiervoor willen wij ze langs deze weg ook nog hartelijk bedanken.

 

 

 

 

  

Excelsior Ferwert

Copyright © 2015. All Rights Reserved.